Paulina Ołowska

Paulina Ołowska zajmuje się malarstwem, fotografią, performansem, tworzy kolaże, instalacje, neony i asamblaże. Polem jej artystycznych eksploracji są utopie modernizmu, łączy badania nad twórczością artystów XX wieku z własnymi działaniami twórczymi, nadając aktualność ideom, które niesłusznie uznajemy za przegrane lub niemodne. Charakterystycznym wątkiem jest u Ołowskiej zainteresowanie kobiecymi postawami w sztuce i poszukiwanie „protoplastek”, stąd jej zainteresowanie m.in. Aliną Szapocznikow, Mają Berezowską i Zofią Stryjeńską. Szczególną uwagą darzy artystki sceniczne, kobiety podejmujące ryzyko, zaangażowane, dwuznaczne, m.in. aktorkę Ewę Wawrzoń i tancerkę Krystynę Mazurównę pokazywane na obrazach Ewa Wawrzoń w stroju ze spektaklu "Nosorożec" (1961) i Byłam solistką baletową w operze (Krystyna Mazurówna). Ich złożona kondycja jest inspiracją dla zdefiniowania współczesnej tożsamości artystki. Analizując sposoby konstruowania i konsumpcji wizerunku kobiety poprzez obrazy, Ołowska wykorzystuje praktyki autowizerunkowe i performans kobiecości portretowanych artystek jako namysł nad strategiami emancypacji.