Allison Katz

Allison Katz pochodzi z Kanady, na stałe mieszka w Londynie. W swoim malarstwie eksperymentuje z ideą reprezentacji i naszym przyzwyczajeniem do poszukiwania w obrazie znaczenia. Jej figuratywne kompozycje opierają się na intuicyjnej grze skojarzeń, w wyniku której odbiorca, zamiast z konkretnym sensem czy odniesieniem, konfrontowany jest z ciągiem luźno powiązanych znaczeń. Katz pracując nad konkretnym obrazem, często wychodzi od języka. Szczególnie interesują ją te jego przejawy, które wymykają się sztywnej strukturze, jak błędy językowe, kalambury słowne, rymy czy wyrażenia slangowe, ale też literatura. W nich bowiem namacalne staje się niedopasowanie słowa z jego desygnatem – abstrakcji z wyobrażeniem. Właśnie to nieprzystawanie Katz tłumaczy na język malarski. Problem reprezentacji interesuje ją też na poziomie indywidualnego gestu: artystka świadomie nie wypracowała jednego, charakterystycznego stylu. Jej obrazy często zawierają elementy przynależne różnym porządkom, czasem są iluzyjne, innym razem dekoracyjne, ekspresyjne, manieryczne, figuratywne albo abstrakcyjne. Prezentowany na wystawie obraz Pszeniczna pochodzi z serii zatytułowanej Dziennik bez dat, na którą składa się dwanaście wielkoformatowych obrazów. Punktem wyjścia był tu namysł nad strukturą kalendarza i nad tym, jak abstrakcyjne nazwy miesięcy mogą stać się początkiem obrazu – wizualnego wyobrażenia, które nie tyle reprezentuje, ile generuje grę znaczeń. Pszeniczna obrazuje lipiec i powstała jako pierwszy element serii. Katz pyta w niej o to, co stanie się z pojęciem dziennika, gdy pozbawimy go struktury, a także, gdy jego konfesyjny charakter (przypisywany kobietom) zastąpimy luźną grą wyobraźni.