Chelsea Culprit

Chelsea Culprit pochodzi z Chicago, mieszka i pracuje w stolicy Meksyku. Tworzy obrazy olejne, rzeźby i reliefy, w których przepracowuje ikonografię nagiego kobiecego ciała w różnych przejawach pracy performatywnej. Jej modelkami są często tancerki go go, a głównym motywem jej obrazów jest praca seksualna – branża stereotypowo podporządkowana władzy męskiego spojrzenia. Mimo to u Culprit właśnie przedstawienia tej branży stają się polem cielesnej emancypacji. Artystka konstruuje kontrnarracje dla tak ikonicznych obrazów, jak Panny z Awinionu Pabla Picassa czy Olimpia Eduarda Maneta, czerpiąc jednocześnie z osobistego doświadczenia pracy w klubie erotycznym. Culprit w prowokacyjny sposób dotyka napięć pomiędzy przymusem a wyborem, pomiędzy schematami władzy i uprzedmiotowienia, pytając o sprawczość kobiecych podmiotów. W jej charakterystycznym malarskim geście widać wpływ dziedzictwa pop artu, ale i ulicznego graffiti. W serii pokazywanej na wystawie striptizerki zostały uchwycone w przerwie pomiędzy występami, w intymnej sytuacji jedzenia. Ich malowane w kilku planach i nałożone na siebie ciała wprowadzają do kompozycji ruch, wrażenie pośpiechu. Koturny, kabaretki, peruki i ostry makijaż to rekwizyty cielesnego spektaklu, który Culprit konfrontuje z prozaiczną, ale równie ekscesywną i zmysłową czynnością jedzenia.