Agnieszka Brzeżańska

Agnieszka Brzeżańska pracuje w różnych mediach: od malarstwa przez fotografię, ceramikę po wideo. Punktem wyjścia jej prac jest rzeczywistość zarejestrowana pod postacią tak różną, jak ultrasonograficzne zdjęcia pasożytów przewodu pokarmowego, fotografie wybuchów, do jakich dochodzi na powierzchni słońca, czy kadry z japońskich horrorów. Korzysta też z rozmaitych rejestrów wiedzy, jak fizyka, ekologia, filozofia, ale też alchemia, parapsychologia, ezoteryka, wiedza pierwotna czy tradycje matriarchalne. Jej prace oscylują wokół tematu katastrof, końca świata, wizji apokaliptycznych, ale też obecności religii i mistyki w życiu codziennym. Fragmenty różnorodnych zjawisk ulegają w procesie twórczym przetworzeniu, stając się zindywidualizowaną opowieścią artystki na temat otaczającego ją przepływu informacji. Dyptyk prezentowany na wystawie powstał wraz serią ceramik na wystawę Ziemia rodzinna. Ostatecznie jednak nie został na niej pokazany. Artystka mierzy się w nim z kobiecym aktem jako formą abstrakcyjną.