Ewa Juszkiewicz

W swojej twórczości Ewa Juszkiewicz odnosi się w sposób krytyczny do klasycznych przedstawień w malarstwie europejskim i dokonuje ich reinterpretacji. Poprzez dekonstrukcję znanych z historii sztuki wizerunków, poważa ich stały, niekwestionowany charakter, poszerza ich interpretację oraz stara się wpłynąć na ich dzisiejsze postrzeganie. Podejmuje dyskusję z tradycyjnymi, wizualnymi konwencjami i ideałami kobiecego piękna w przeszłości oraz współcześnie. Juszkiewicz eksperymentuje z formą kobiecej sylwetki, balansując na granicy tego co ludzkie i nieludzkie. Zastępuje to, co klasyczne i związane z kanonem, tym, co wywodzi się ze natury i emocji.