Lena Achtelik

Lena Achtelik tworzy obiekty i instalacje, projektuje książki artystyczne, ale przede wszystkim maluje. Ukończyła ASP w Katowicach, gdzie obecnie realizuje studia doktoranckie. W swoim malarstwie podejmuje wątki tanatologiczne: interesują ją rytuały pogrzebowe, proces żałoby, praca pamięci oraz materialność jako medium nieobecności. Często maluje ubrania zastygłe w określonych pozach, ale pozbawione właściciela. Skupia się też na detalach takich jak biżuteria, która kiedyś do kogoś należała. W swojej praktyce twórczej artystka nawiązuje do historycznego malarstwa portretowego, którego kulturową funkcją było upamiętnianie przodków. Achtelik jednak radykalnie zmienia jego wymowę. Użycie ciemnej palety barw sprawia, że obraz zamiast uobecniać, staje się medium znikania. Bohaterowie jej obrazów często pozbawieni są głów, tak jakby ich wizerunki odsyłały nie tyle do konkretnego ciała, ile do pracy pamięci i postaci, w jakiej zachowały je wspomnienia. Artystka podkreśla, że obrazy są dla niej szczególną formą zmagania się z nieobecnością – próbą uobecnienia śmierci. Młode kobiety zobrazowane na płótnie prezentowanym na wystawie bardziej niż żywe istoty przypominają wyłaniające się z ciemności zjawy. Jedynym ludzkim atrybutem są ich dłonie.