Katarzyna Kukuła
ur. 1987
Katarzyna Kukuła ukończyła malarstwo na ASP w Krakowie. Jej figuratywne obrazy poświęcone są problematyce kobiecej podmiotowości, cielesnej witalności, autonomii i ekstatycznej rozkoszy. Artystka posługuje się stylistyką nadrealizmu, obrazując ciało kobiety jako część świata natury, a jego seksualne energie jako siły o charakterze kosmicznym. Tak jak na płótnie Wielki wybuch, na którym kobiecy orgazm zostaje utożsamiony z początkiem wszechświata. Z kolei na obrazie Kropla drąży skałę artystka odwołuje się do przysłowia, by opisać akt seksualny pomiędzy kobietą i mężczyzną. Ten symbolizuje siły natury. Mimo że układ ich ciał wskazuje na męską dominację i kobiecą uległość, w rzeczywistości to skamieniałe ciało kobiety jest podmiotem definiującym tę sytuację: udziela do siebie dostępu i pozwala się penetrować. Kobieca rozkosz i ciało jako jej medium według artystki symbolizują życie, które tak jak mityczny Feniks zawsze się odradza. W swoich poszukiwaniach Kukuła nie boi się korzystać z estetyki kiczu, a także z dziedzictwa ilustracji i plakatu.